[SF B2ST] Be My Love 절대로 망설이지 마 ~

เนื้อเรื่อง

Be  My Love
절대로 망설이지 마 ~ 

“อ้ะ.....”

“มารอนานแล้วหรอ”

“อืม....ทำไมมาช้าล่ะ??”

“ก็.....ให้”

ทุกคนครับผมจาง ฮยอนซึง อ่าสวนอีกคนเนี่ยจุนฮยอง แฟนผมเองแหละ><// วันนี้เป็นวันที่ผมกับเขาคบกันได้1ปีแล้ว แล้วจุนฮยองเองก็แอบมีของขวัญมาให้ผมด้วยล่ะ สวยมั้ยมันเป็นของวันครบรอบชิ้นแรกเลยนะ ผมชอบจัง....

“ทำไมต้องเป็นJSล่ะ??” ผมก็ถามไปงั้นล่ะ ผมรู้ดี

“ก็จุนซึงไง นี่นายไม่รู้จริงๆหรอ ฮ่ะๆ”

“ก็รู้.....แค่อยากได้ยินจากปากนาย ^^”

“แล้วได้ยินรึยังล่ะ.....แล้วจะไปกันได้รึยังครับคนสวย”

“บ้า!!!!!ไปเล๊ยยยย”

อ่า.....ทุกคนอยากจะฟังเรื่องความรักของผมมั้ยล่ะ?? แต่ถึงทุกคนไม่อยากฟังผมก็จะเล่าให้ฟัง หึ หึหึ มันเป็นอะไรที่สุดยอดมากๆเลย>O<

.
.
.
.
.

1ปีก่อน

“เอาล่ะวันนี้เลิกซ้อมได้แล้ว” ผมประกาศไปทั่วห้องซ้อม คือผมเป็นนักออกแบบท่าเต้นให้กับมหา’ลัยนะครับ

“อ่า...ฮยอนซึงอาวันนี้ไปกินเค้กที่ร้านเปิดใหม่กันมั้ย>O<” คนนี้คือรุ่นพี่กายุน เจ๊แกเป็นประธานชมรมเต้นที่ผมมาออกแบบท่าเต้นให้ 

“ไม่หรอกครับ....พี่ไปกับพี่จียุนเถอะ” พี่จียุน  ทุกคนเป็นที่รู้ดีว่าคือเจ้าของหัวใจของพี่กายุน นั่นเอง

“ฮยอนซึงอา....บ้าที่สุดเลย><// งั้นพี่ไปแล้วนะจ้ะ บ๊ายบาย”

“ครับJ” ไม่มมีวันไหนหรอกครับที่เจ๊แกจะไม่ลัลล้าแบบนี้

.

.

“เฮ้อ....เมื่อไหร่เราจะมีแบบพี่กายุนบ้างนะ”   นี่ผมกำลังจะบ้าใช่มั้ย?? แต่คนอย่างผมคงไม่มีใครเอาอีกแล้ว นี่ผมเพ้อเจ้อไปป่ะ??

“ฮยอนซึงอา>O</////”

“ห๊ะ!!! มีอะไรครับพี่ ยังไม่กลับหรอ??” เข้าใจว่าพี่กายุนเขาลัลล้า แต่แบบนี้มันดูไฮเปอร์ยังไม่รู้อ่ะ-*-

“มีคนมาหาเราด้วยนะ ฮิๆๆๆ”

“ใคร....”

“ฮยอนซึง!!!!”

“อ่า..เจ้าชายของน้องมาแล้ว พี่ก็คงต้องไปแล้วล่ะ ไปแล้วน้า บ๊าบาย>O<”

พี่เขาไปแล้ว....แต่ที่เหลืออยู่ตอนนี้คือ ยง จุนฮยอง คือ....จุนฮยองเป็นเพื่อนผมเองแหละรู้จักกันมาตั้งแต่อนุบาล เราสองคนเป็น เพื่อน ที่ดีต่อกันมาตลอด จนมันมีบางอย่างที่เริ่มเปลี่ยนไป.......

“จะกลับบ้านยัง??”

“อืม...กลับ” มันก็อาจจะเหมือนเพื่อนปกติทั่วไปนะ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว ทุกคนดูนะจะมีเพื่อนที่ไหนเขา มาถือกระเป๋าให้เพื่อน มาเดินจับมือเพื่อน มา.....กอดโอบเอวเพื่อนแบบนี้!!!!!!

“นี่ฉันไม่ใช่เด็กของนายนะอีโจ๊ก  ไม่ต้องมาโอบ -//////-”

“ก็ไม่ได้บอกนิว่านายเป็นเด็กฉัน  J”

.....เห็นมั้ยทุกคนนนน....แบบนี้เพื่อน(ชาย)ที่ไหนเขาทำกันล่ะ ความจริงก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่ชอบจุนฮยองนะ แต่จุนฮยองเองก็หล่อ ก็ต้องมีสาวๆมีติด เฮ้อ..... ผมคงคิดไปคนเดียว

.

.
.
“คนสวย”

เอ่อ ไม่ต้องสงสัย คือไอ้คำว่าคนสวยเนี่ยจุนฮยองตั้งให้ผม แล้วตอนนี้จุนฮยองก้ขับรถมาส่งผมที่บ้านที่จริงบ้านของผมกับเขาก็อยู่ติดกันแหละ เพราะแบบนี้ไงความรู้สึกมันถึงแปลกน่ะ!!!!!

“ว่าไงอีโจ๊ก”

“พรุ่งนี้ไปเจอกันที่สวนDS ตอนบ่ายโมงนะ...มีอะไรจะบอก”

“อ่า....ได้สิๆ เอาขนมมาด้วยนะ>O<”

“คร้าบบบ...แล้วเจอกันนะคนสวย บ๊าบบาย”

ก็เพราะอีโจ๊กมันทำแบบนี้ไง....เพราะเป็นแบบนี้จะไม่ให้ผมคิดได้ไงล่ะ

.
.
.
@สวนDS

“นี่คนสวย น้ำส้ม”

“อืม...แล้วนายนัดฉันมาทำไงหรอ”

“คือ....นายจำซูจีได้มั้ย” เอ่อ ซูจี....ใครว้ะ

“....”

“ได้มั้ย”

“อ..เอ่อ ได้ ทำไมหรอ” เอ่อซูจี ใคร-*-

“เราสองคนกลับมาคบกันแล้วนะ”

ฉึก

O_O  ผมจำได้แล้ว จำได้แล้ว ซูจี เธอเคยเป็นแฟนเก่าของจุนฮยอง แต่มันเป็นก็นานมาแล้ว ถ่านไฟเก่าหรอ?? ให้ตายสิทำไมอีโจ๊กมันต้องมาบอกผมนะ

“ล...แล้วมาบอกฉันทำไม.......ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันกลับนะ” เฮ้อ...ผมคงต้องตัดใจ

.
.

หมับ

“ฮยอนซึง...”

“ฉันต้องไปซ้อมนะพี่กายุนโทรมา ไปนะ”

ทำใจ เฮ้อ....

“ฮยอนซึง...ฉันไม่ได้ชอบซูจีนะ ไอ้ที่บอกว่าคบนะในฐานะพี่น้อง ที่จริงไอ้ดูจุนมันชอบซูจี.....มันเลยให้ฉันไปจีบให้ มันไม่มีอะไรจริงๆนะ!!!!!!!!!!!”

โอย ไอ้โจ๊ก แกจะตะโกนทำม๊ายยยย ที่จริงผมรู้ความจริงอยู่แหละดูจุนโทรมาหาผมก่อนที่จะมาที่นี่ ผมรู้ความจริงหมดแหละ เอาเถอะผมโดนอีโจ๊กหลอกมาเยอะ ขอแกล้งกลับหน่อยดีกว่า

“ก็ทำให้ฉันเชื่อสิ!!!!!!!!!!!!” ผมตะโกนกลับออกไป แกล้งคนวันละนิดจิตแจ่มใส ผมมีความสุขจัง

.
.
.
.
.

@ห้องซ้อมเต้น

“นี่ฮยอนซึงอา ทำไมวันนี้หน้าบานอย่างนี้ล่ะ”

“ก็วันนี้ผมเจออะไรดีๆนี่พี่J” ผมหันไปตอบพี่จียุน วันนี้เจ๊แกมานั่งเฝ้าแฟนถึงที่เลย ให้ตายผมอยากมีบ้างอ่ะTT

“เด็กๆนี่ดีจริงๆเลยน้า”

“พี่ก็ยังเด็กอยู่นะ” ผมล้อพี่จุยุนกลับไป ก็เจ๊แกออกจะสาวขนาดนี้ใครว่าแก่ผมจะไปตบปากให้ ฮึ้มๆ

“ฮยอนซึงลงไปเอาแผ่นซีดีให้หน่อยสิ พี่ลืมไว้อ่ะ” 

“ได้ครับๆ” ที่เจ๊แกจะให้ผมไปเอาซีดีนี่คือสองเจ๊จะสวีทกันเรอะ!!! เอาเถอะแวะไปนั่งเล่นด้วยดีกว่า

.
.
.
@สวนDS

ผมชอบจริงๆเลยบรรยากาศที่นี่มันสงบมากๆเลยล่ะ >< แต่พอผมเห็นไอ้ม้านั่งตัวนั้นทำไมบรรยากาศมันถึงเน่าขึ้นมาทันทีเลยล่ะ??

“พี่ฮะๆ”

“อ้ะ มีอะไรหรอ” อยู่ๆดีก็มาเด็กน้อยเอาของมาให้ผมด้วยล่ะ แต่คือ มันเป็นด้ายแดง ใครมันมาแกล้งอีกรึเปล่านะ แต่เราควรมองโลกในทางที่ดี เอาว้ะลองดูๆ>O<//

“^^”

นี่ผมต้องทำยังไงต่อ เอ่อถ้าตามหนังรักที่ผมเคยดูมาเวลาที่ใครได้ด้ายสีแดงแบบนี้ต้องเดินตามไปใช่มั้ย?? เอาล่ะเดินๆ

เดิน

เดิน

เดิน

เดิน

ผมควรทำยังไงต่อไปดีคือไอ้ด้ายแดงนี่มันดันโยงขึ้นไปบนต้นไม้อ่ะ ผมต้องปีนขึ้นไปใช่มั้ย

ตุ้บ!!!

“เฮ้ย!!!!!”

โอย เจ็บครับ ใครส่งควายลงมาจากฟ้าว้ะ

“ฮยอนซึง....”

“เฮ้ย อีโจ๊กขึ้นไปทำอะไร”  ผมไม่ได้ตาฝาดนะคือ เมื่อกี้จุนฮยองกระโดด(ตก)ลงมาจากต้นไม้ แล้วเราสองคนก็ล้ม(อีโจ๊กมันเป็นเบาะรองให้ผม) 

“ก็....”

จุนฮยองฉุดผมให้ลุกขึ้นมายืนก่อนที่จุนฮยองเองจะนั่งท่าของแต่งงาน(มันเรียกว่าอะไรอ่ะ--) ผมจะทำไงต่อ

“นายจะลงไปนั่งแบบนั้นทำไม??”

“นี่อยากขัดจังหวะสิ กำลังสร้างบรรยากาศอยู่นะ”

อีบ้า สร้างบรรยากาศทำไม แกจะของฉันแต่งงานเรอะ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีนะ คือตั้งแต่วันที่ผมแกล้งจุนฮยอง ตานี่ก็หายหัวไม่เหลือแม้แต่เงาเลยแล้วนี่มันจะมาทำอะไรอีก??

“ฮยอนซึงครับ..”

มันมาแล้วไง!!!

“ผม ยง จุนฮยองคนนี้...”

เฮ้ยๆๆ มันจะทำไรว้ะ

“ขอสัญญาว่า...”

มัน-จะ-ทำ-อะ-ไร!!!!!

“ผมจะ...รัก....และดูแลจาง ฮยอนซึง ต่อไป”

......เออกูว่าแล้วไง ทำไงต่อไปดีล่ะ -//////-

“แล้วทุกเรื่องที่ผ่านมาผมของให้คุณลืมไปซะ แล้วมาเมต้นชีวิตใหม่กับผม...คนเดียว”

ใครก็ได้มารับผมไปโรง’บาลที อ๊ากกกก ถ้ามันจะน้ำเนน่าขนาดนี้ EM BALL ก็ช่วยไม่ได้แล้ว

“baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me  baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me  baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me baby be my love 절대로 망설이지 마 girl”

“นาย...บ่นอะไรอ่ะ??” ผมเข้าใจนะว่านี่คือการสารภาพรัก แต่!!!!ผมฟังมันไม่ค่อยทันอ่ะTT

“ช่างมันเถอะ....เอาเป็นว่าฮยอนซึงนายเชื่อฉันแล้วใช่มั้ย-////-”

ผมอยากหัวเราะออกมาจริงๆคบกับมันมาก็หลายปีวันนี้ล่ะที่พึ่งเห็นอีโจ๊กของเรามันเขิน555555

“นี่ตอบฉันสิ”

“เรื่องอะไรฉันต้องตอบล่ะ:P”

“TT”

“อ่าๆ บอกก็ได้ๆ”

“จริงๆนะ>O<”

“จริงสิ”

.
.
.

จุ๊บ~

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

กลับสู่ปัจจุบัน

เป็นไงล่ะครับ นี่แค่บางส่วนเองนะคบกันมา1ปีมันก็มีหลายเองนะที่ทำให้ผมกับจุนฮยองต้องผิดใจกัน แต่ก็ล่ะก็คนมันคู่กันแล้วยังไงก็ต้องคู่กันแบบนี้ล่ะ J

“นี่นั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียว”

“ก็เปล่านิ ว่าแต่นายเป็นอะไร ทำไมทำหน้าเหมือนท้องผูกแบบนั้นล่ะ”

“คือ.....”

อ่ะอยู่ดีๆจุนฮยองก็ยื่นการ์ดมาให้ผม ผมควรเปิดเลยใช่มะ??

“baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me  baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me  baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me baby be my love 절대로 망설이지 마 girl

นี่ก็หนึ่งปีแล้วนะจากวันนั้นฉันไม่ได้ร้องเพลงนี้ให้นายฟังเลย....ฉันเขียนให้แทนล่ะกันนะJ ก็คนมันพูดไม่ค่อยเก่ง...แต่ก็รักหมดใจนะ จาง ฮยอนซึง

จุนฮยอง

ผ....ผมบ่อน้ำตาแตกแล้วTT โฮกผมเกือบลืมเพลงนี้ไปแล้วนะ ดูมันทำหน้าสิ ผมควรจะงอนมันดีมั้ย แต่เอาเถอะไว้ค่อยคิดบัญชีทีหลังส่วนตอนนี้

“จุนฮยอง...”

“หึ??”

“ฉันรักนายที่สุดJ”

ผมพูดไปแล้วล่ะ อ่าการกอดกันมันก็แสดงให้เห็นนะว่ามันอบอุ่นขนาดไหน มันก็เป็นการบอกรักทางอ้อม แค่กอดกันมันทำให้ผมมีความสุขจัง โดยเฉพาะกับคนที่เรารัก แล้วเขาก็รักเรา

 ทุกกคนคิดเหมือนผมมั้ยล่ะ?!

Writer’ TAKE

baby be my love 절대로 망설이지 마 girl come to me~  อ่าไรท์เตอร์ยังค้างอยู่ค่ะ สนุกมั้ย?? ที่แต่งเรื่องนี้ก็เพราะว่ากลัวใครบางคนที่รอจุนซึงอยู่ขะเหงา ก็เลยเอาเรื่องนี้มาให้อ่านไปก่อน>O<// ส่วนฟิคยาว รออีกหน่อยนะของให้ไรท์เตอร์ไปรักษาสิวก่อน (มันเกี่ยวกันมั้ย) แต่เอาเถอะค่ะ อ่านแล้วเม้นด้วยนะ

(ถ้าคำไหนเขียนผิดขอโทษนะค่ะ ไรท์เตอร์เจ็บสิว ง่ะTT)

รักรีดเดอร์ จุ้บ >3<

โบนัส>O<
 
ไม่มีใครเนียนเท่าจุนฮยองคนนี้แล้วค่ะ UU